Pet pogrešno predstavljenih činjenica u filmu o Frediju Merkjuriju
Novi film “Boemska rapsodija” (“Bohemian Rhapsody”) o grupi Queen je na putu da postane najuspješniji holivudski muzički biografski film svih vremena – sa gledanošću koja se povećava brzinom svjetlosti.
“Boemska rapsodija” govori i o životu muzičke ikone Fredija Merkjurija i, manje od dvije nedjelje nakon premijere, čini se da bi film mogao da obori rekord, jer je do 13. novembra širom svijeta već zaradio 294 miliona dolara, piše filmski veb-sajt Box Office Mojo.
Na primjer, film “Straight Outta Compton”, koji govori o rep grupi N.W.A. iz Los Anđelesa, na drugom mjestu je po zaradi, a od 2015. je zaradio “samo” 201 milion dolara.
Ali globalna privlačnost Fredija Merkjurija vjerovatno objašnjava zašto više od 60 odsto prihoda koji je donio film dolaze izvan SAD – čak 185 miliona dolara. Procenat prihoda van SAD za “Straight Outta Compton” bio je svega 20 odsto.
Čak je i Brajan Mej, gitarista grupe Queen rekao da “Boemska rapsodija” nije stvarno “film o grupi Queen, to je film o Frediju”. Kritičari su u velikoj mjeri pohvalili glumca Ramija Maleka za ulogu persijsko-britanskog pjevača sa Zanzibara, koji je prkosio konvencionalnom ponašanju.
Ali, koliko je film istinit, odnosno zasnovan na istinitim događajima? Kreatori filma tvrde da nije u pitanju dokumentarac, pa su primijenili i neke umjetničke slobode.
Donosimo vam pet trenutaka u filmu koji se u stvarnom životu nisu dogodili.
1. Kako je bend formiran
U filmu “”Boemska rapsodija”, Fredi Merkjuri sreće gitaristu Brajana Meja i bubnjara Rodžera Tejlora prvi put 1970. godine na koncertu benda Smile, u kojem su oni tada svirali.
Prema filmu, to se dogodilo tek nakon što je Tim Stafel, basista i pjevač grupe Smile, napustio bend. Takođe, prvobitno je bend oklijevao prije nego što je prihvatio Fredija Merkjurija. Međutim, u stvarnosti, Fredi je upoznao članove benda dok je studirao umjetnost i dizajn na Ealing Art College u Londonu. Merkjuri je bio prijatelj sa Timom Stafelom i ubrzo postao ljubitelj benda Smile. Kada je Stafel napustio grupu 1970. godine, Merkjuri im se pridružio.
U filmu djeluje da je basista Džon Dikon već bio dio grupe kada se Merkjuri pridružio, a poslije toga nije bilo nikakvih dodatnih promjena. U stvarnosti, pjevač je ubijedio ostale članove da promijene ime benda u Queen, a Dikon im se nije pridružio do 1971. godine.
Film takođe uvodi i Reja Fostera, izvršnog direktora muzičke kuće EMI, za koga se tvrdi da je odbio pjesmu “Bohemian Rhapsody”, jer je bila predugačka. Foster je, navodno, zatražio od grupe da pravi komercijalnu muziku. U stvarnosti, prema magazinu Rolling Stone, nema dokaza da je ikada postojao Rej Foster. Rolling Stone spekuliše da je ovaj lik mogao biti inspirisan Rojem Fiterstounom, direktorom EMI-ja, iako je, za razliku od Fostera u filmu, Fiterstoun bio veliki fan grupe Queen.
2. Ljubavni život Fredija Merkjurija
U filmu “Boemska rapsodija”, Merkjuri upoznaje svoju djevojku Meri Ostin iste noći kada se priključuje bendu 1970. godine. Ali, prema magazinu Rolling Stone, Merkjuri nije bio zainteresovan za nju dok nije postao frontmen grupe Queen.
Film takođe uključuje i scenu u kojoj Merkjuri upoznaje Džima Hatona, svog dugogodišnjeg dečka, na zabavi koju je organizovao Merkjuri. U stvarnosti su se sreli u noćnom klubu osamdesetih, kada je Merkjuri već bio zvijezda. Ali, u intervjuu za The Times 1984. godine, Haton je rekao da je odbio da popije piće sa Merkjurijem, jer ga nije prepoznao. Inače, Haton je radio u frizerskom salonu u hotelu Savoj.
Kada su se 1985. godine ponovo sreli, započeli su vezu koja je trajala više od šest godina, sve dok Merkjuri nije preminuo u novembru 1991. godine. U stvarnom životu Džimu Hatonu je dijagnostifikovan AIDS 1990. godine.
Prema podacima internet stranice IrishCentral.com, Haton je 2010. godine umro od raka pluća. Ali, gledaoci to ne vide u filmu, jer se on završava mega-koncertom grupe Queen “Live Aid” 1985. godine.
3. Kada je Merkjuri dobio AIDS
Pred kraj filma, Fredi saznaje da ima sidu i to drugim članovima benda govori prije koncerta “Live Aid”.
Iako to služi emotivnom naboju u filmu, zapravo se nije dogodilo. Prema Džimu Hatonu, pjevač nije znao da je bolestan do 1987. godine, a zvanično to nije objavio sve do 23. novembra 1991. godine, dan prije svoje smrti. Ovo je možda i najveći problem u filmu.
– Nikada nisam vidio film koji je izobličio činjenice na takav način. Kao da film želi da kazni Fredija Merkjurija. Tragična smrt Merkjurija od AIDS-a bila je odlučujući trenutak u ranoj borbi devedesetih godina prošlog vijeka za svijest o borbi protiv AIDS-a. Povezivanje bolesti sa njegovim performansom na “Live Aid” čini se okrutnim– napisao je Majk Rajan sa UPROXX, poznatog američkog zabavnog portala.
4. Učešće na “Live Aid” 1985. godine
Bez sumnje, nastup grupe Queen na koncertu “Live Aid” na Vembliju 1985. godine, najpoznatiji je u istoriji benda. Film prikazuje da je grupa učestvovala na koncertu, nakon dugog perioda kada se nisu viđali.
Ali, to nije ono što se dogodilo u stvarnom životu, jer je godinu dana ranije bend izdao album i napravio svjetsku turneju za promociju ploče.
5. Raspad?
Još jedna značajna razlika između činjenica i filma jeste da se Queen nije raspao na način na koji film sugeriše.
U filmu, Merkjuri potpisuje solo ugovor za četiri miliona dolara, ali to ne govori drugim članovima benda, što stvara tenzije u grupi. Kasnije vidimo kako je pjevač rekao da mu je potreban odmor od benda.
Ali, ono što se dogodilo u stvarnom životu jeste to da je bend izgubio entuzijazam 1983. godine, nakon što je čitavu deceniju proveo na turneji. Članovi su se složili da naprave pauzu i usredsrede se na svoje solo karijere. Prema biografiji Lesli En-Džons, bend je radio na pojedinačnim projektima nakon svog albuma “Hot Space” 1982. godine.
Međutim, magazin Rolling Stone objašnjava da umjetnici nisu izgubili kontakt i 1983. godine su započeli rad na albumu “The Works”, na kojem je bio i veliki hit “Radio Ga Ga”.
