Kakvi se krajolici bolje prilagođavaju klimatskim promjenama?
Ekosistemi s velikom bioraznolikosti produktivniji su i stabilniji u godišnjim fluktuacijama okolišnih uslova nego oni koji imaju malu bioraznolikost vrsta. Ovo su ključni rezultati do kojih su došli naučnici sa Univerziteta u Zurichu proučavanjem oko 450 krajolika koji sadrže 2.200 biljnih i životinjskih vrsta, piše Phys.org.
Dramatičan, globalni gubitak biološke raznolikosti jedan je od najvećih ekoloških problema današnjice. Gubitak raznolikosti vrsta utiče na važne ekosisteme o kojima ljudi ovise. Prethodna istraživanja uglavnom su se bavila kratkoročnim učincima biološke raznolikosti na malim eksperimentalnim parcelama s nekoliko nasumično odabranih posađenih vrsta biljaka. Ove su studije pokazale da parcele s malo biljnih vrsta funkcionišu lošije i proizvode manje biomase nego sistemi bogati vrstama.
Dramatičan, globalni gubitak biološke raznolikosti jedan je od najvećih ekoloških problema današnjice. Gubitak raznolikosti vrsta utiče na važne ekosisteme o kojima ljudi ovise. Prethodna istraživanja uglavnom su se bavila kratkoročnim učincima biološke raznolikosti na malim eksperimentalnim parcelama s nekoliko nasumično odabranih posađenih vrsta biljaka. Ove su studije pokazale da parcele s malo biljnih vrsta funkcionišu lošije i proizvode manje biomase nego sistemi bogati vrstama.
Opsežna studija s oko 2.200 vrsta u 450 krajolika
Naučnici koji su učestvovali u univerzitetskom prioritenom programu “Globalna promjena i biološka raznolikost” na Univerzitetu u Zurichu sada demonstriraju slične pozitivne učinke biološke raznolikosti kod stvarnih ekosistema u kojima se mehanizmi razlikuju od onih u umjetnim eksperimentalnim parcelama. Koristeći 450 različitih kvadrata krajolika kojim su obuhvatili čitavo područje Švicarske, istražili su ulogu raznolikosti vrsta biljaka, ptica i leptira za proizvodnju biomase, koja je procijenjena iz satelitskih podataka. “Naši rezultati pokazuju da biološka raznolikost igra ključnu ulogu u funkcionisanju opsežnih prirodnih krajolika koji se sastoje od različitih tipova ekosistema, poput šuma, livada ili urbanih područja”, rekao je voditelj studije Pascal Niklaus s Odsjeka za evolucijsku biologiju i zaštitu životne sredine. Analize su pokazale da su krajolici s većom biološkom raznolikosti produktivniji, te je njihova produktivnost pokazala nižu godišnju varijabilnost.
Biološka raznolikost promoviše prilagođavanje krajolika
Podaci satelita koje su naučnici analizirali pokazuju da se godišnje razdoblje uzgoja produživalo tokom zadnjih 16 godina, što se može objasniti globalnim zatopljavanjem. Produženje sezone rasta znatno je veće u krajolicima s većom biološkom raznolikosti. Ovi odnosi su snažni i ostali su važni i nakon što su se u obzir uzeli drugi faktori, poput temperature, oborina, sunčevog zračenja, topografije ili specifičnog sastava krajolika. “To ukazuje da se krajolici s visokom biološkom raznolikošću mogu bolje i brže prilagoditi promjenjivim uvjetima okoline”, zaključuje Niklaus.
