Foto: fah
Kornjačin oklop napravljen je od 50 različitih kostiju. Iako izgleda kao štit iz jednog dijela, oklop se sastoji od više kostiju i formira se kroz fuziju rebara i pršljenova kornjače.
Zapravo, oklop izgleda kao grudni koš koji korinjača nosi van svog tijela.
Za razliku od nekih životinja sa oklopom, kornjača ne može potpuno da napusti svoju kućicu.
Da bi se zaštitila, kornjača svoju glavu uvlači u oklop, a da bi to uradila prinuđena je da izvede pravu akrobaciju sa svojom kičmom.
Iako izgleda čvrsto, kornjačin oklop ume da bude prilično osjetljiv. U njega su ugrađeni nervi, kao i zalihe krvi, tako da oklop može da krvari ako se ošteti, a kornjača osjeća bol.
Godine 1968. dvije kornjače iz Sovjetskog Saveza postale su prva živa bića koja su kročila u daleki svemir.
Kornjače nemaju glasne žice, ali i dalje mogu da prave zvukove koji nastaju kao posljedica izbacivanja vazduha iz pluća.
Polni organi ženke kornjače sakriveni su u kloaki, šupljini koja se nalazi ispod repa i služi za reprodukciju i vršenje nužde. Neke vrste kornjača i dišu kroz ovaj organ.
Neke vrste kornjača mogu da žive više od 100 godina, a trenutno najstarija kornjača ima 183 godine i živi na ostrvu Sveta Helena.
Kornjače nisu spore kao što svi misle. One su biljojedi, tako da ne moraju da jure svoju hranu. Zahvaljujući čvrstom oklopu predatori ih jednostavno ne diraju, tako da ni od njih ne moraju da bježe. Dakle, kornjače nemaju razloga da jure, međutim, iznenadili biste se kako mogu da pojure kad su u stvarnoj opasnosti, objašnjava Doctor Science.
