Foto: NOAA Photo Library
Nasred Tihog okeana, između ekvatora i jedanaeste paralele, leži drevni grad Nan Madol, prestonica drevnih kraljeva, koji je povezan sa istočnom obalom ostrvske državice Ponpej. Ovaj arheološki lokalitet, čije ime znači međuprostor, smatra se tehnološkim čudom i njegove tajne još uvek zbunjuju naučnike.
Nan Madol deo je Saveznih Država Mikronezije i sastoji se od 92 veštačka ostrvca povezana kanalima zbog čega često nosi naziv Venecija Pacifika. Nešto više od 500 godina kompleksom ostrvaca vladala je dinastija Saudeler, od 1100. do oko 1628. godine, i veruje se da je to prva organizovana vlast koja je okupila stanovništvo Ponpeja.
Ono što je istraživačima nejasno je upravo kako je Nan Madol izgrađen. Zidovi grada građeni su prvenstveno od bazaltnih balvana koji su neka vrsta vulkanskih stena. U Ponpeju postoje oblasti u kojima se u prirodi javljaju depoziti kolumnarnog bazalta gde se vulkanska lava hladila u obliku vertikalnih stubova, a ti stubovi prenošeni su do kilometrima udaljenog Nan Madola i horizontalno ređani da bi se formirao zid visok petnaest, a širok pet metara. Prosečna težina svakog bazaltnog stuba u ovom drevnom gradu iznosi pet tona, a postoje neki primerci koji teže čak do 25 tona. Naučnici na ostrvu nisu pronašli nikakvu tehnologiju koja bi objasnila na koji način je prenošen toliki teret i smatraju da bi u izgradnji grada moralo da učestvuje celo ostrvo od 25.000 stanovnika.
Legenda o gradu
Kako je značenje imena Nan Madol međuprostor, može se reći da grad živi između istine i mita, pa tako mitovi koji se prenose s generacije na generaciju mogu da objasne sve ono na šta nauka nema odgovor. Legenda kaže da su ruševine ovog grada nekad bile dom misteriozne civilizacije koja je Nan Madol gradila uz pomoć magije, a kanali koji povezuju ostrvca čuvaju grobove džinova i duhove mrtvih kraljeva. Nauka, naravno, ima drugačiju teoriju koja kaže da su bazaltni balvani dopremani uz pomoć splavova pravljenih od bambusa. Međutim, tako nešto je isprobano 1995. godine za potrebe snimanja dokumentarca o drevnom gradu i svaki pokušaj prenošenja kamena teškog više od jedne tone završio bi se neuspehom.
Poteškoće u istraživanju
Ne postoje raniji pisani podaci o istoriji ovog grada što istoričarima predstavlja veliku prepreku. Podaci su se prenosili usmenim putem, a kralj Nahmvarki objavio je proglas kojim kaže da će prekršiti zakon svako ko bude ometao svetu zemlju koja je pripadala poslednjim kraljevima sa natprirodnim moćima. Jednom engleskom arheologu prećeno je smrću ukoliko prekrši zakon i počne da kopa, a tu su i čuvene kletve poput onih Tutankamonovih po kojima će umreti svako ko bude zabio nos tamo gde ne treba. Priča se kako je početkom 20. veka, dok su Nemci vladali ostrvom, guverner Viktor Berg odlučio da skine kraljevsku zabranu. On se usudio da uđe u zapečaćenu grobnicu na ostrvu gde je, kako kažu, pronašao skelete džinova, drevnih vladara Nan Madola. Te noći duhovi na ostrvu su se uznemirili, izazvavši veliku oluju praćenu strašnim bljeskovima sa neba, a guverner je sledećeg jutra pronađen mrtav. Lokalno stanovništvo bilo je ubeđeno da je Berga stigla kletva zbog nepoštovanja kraljevskog proglasa, ali pravi razlog smrti bio je verovatno toplotni udar, dehidratacija i zamor usled pomeranja teških blokova.
Pošto pisani istorijski tragovi o ovom mestu dugo nisu postojali, ostaje nejasno zbog čega je grad izgrađen na koralnim grebenima, samo jedan metar iznad vode. Istoričari ne mogu da razumeju zbog čega su kraljevi izgradili i naselili grad bez hrane i pijaće vode i koja je bila njegova svrha.
Foto: ajdemma
kafenisanje.rs/Impulsportal
