Ko je "otac" teorije Velikog praska?
Teorije evolucije i "Velikog praska" su tačne, a Bog nije "mađioničar s čarobnim štapićem", izjavio je papa Franjo i tim riječima stao na kraj pseudoteorijama o kreacionizmu i inteligentnom dizajinu koje je, smatraju mnogi, podupirao njegov prethodnik Benedikt XVI.
Ovom izjavom papa Franjo je na neki način odao priznanje "ocu" teorije Velikog praska, Georges Lemaître-ju.
On je izjavio nešto što je uzdrmalo dotadašnja shvatanja u naučnim krugovima, postavio je teoriju da svemir zapravo nije statičan niti vječan, kako se to do tog trenutka smatralo, već da je svemir nastao iz eksplozije, onoga što je on nazvao "hipoteza o iskonskom atomu".
U tadašnjim naučnim krugovima bila je već opšte prihvaćena teorija da je svemir bez početka i bez kraja, kako bi se izbjegla pitanja o porijeklu i smislu stvaranju. Lemaîtreova gledišta su isprva bila odbačena, naročito zbog toga što nisu u suprotnosti, već naprotiv, u skladu su sa religijskim uvjerenjem o Bogu kao uzročniku svemira.Njegova studija, na francuskom, bila je nezapažena. Nekoliko fizičara koji su došli da čuju njegovu teoriju odbacili su je otvoreno, i vidjeli su je kao neprihvatljivu.
Lemaître vjerojatno nikada ne bi uvjerio Einsteina i ostatak naučne zajednice, da, 1929. američki Edwin Hubble nije objavio nove podatke koji pokazuju da se neke galaksije udaljavaju od Zemlje zbog širenja svemira.Edwin Hubble (1888. - 1953.), otkrio je 1929. proporcionalnost između udaljenosti pojedine galaksije i njenog crvenog pomaka. Hubble je uz pomoć Dopplerovog efekta zaključio da su udaljenosti galaktike i njene brzine udaljavanja proporcionalni tj. da se dalje galaktike udaljavaju od nas većim brzinama. Ta se proporcionalnost može izraziti formulom koju nazivamo Hubbleov zakon.
Ubrzo nakon toga, 1933. i sam Einstein je priznao da je Lemaître u pravu i prihvatio njegova gledišta. “Ovo je najljepše i najzadovoljavajuće objašnjenje o stvaranju svemira koje sam ikad čuo”, rekao je Einstein 1933. nakon razgovora sa sveštenikom.
Impulsportal