Fotografije dubokog svemira snimljene teleskopom Spitzer
Pogledajte spektakularne fotografije NASA-inog svemirskog teleskopa Spitzer
Pogledajte spektakularne fotografije NASA-inog svemirskog teleskopa Spitzer, lansiranog 2003. godine.
25. kolovoza 2003. godine teleskop nazvan prema Lymanu Spitzeru, čovjeku koji je napisao rad o prednostima svemirske promatračnice, lansiran je iz Cape Canaveral Air Force Station.
Cijela misija je stajala 800 milijuna dolara, a svojim infracrvenim uređajima se može probijati kroz oblake plinova i prašine čime nam je dao uvid u dotad nepoznata svemirska tijela i formacije.
Uživajte u spektakularnim fotografijama iz dubokog svemira koje je snimio teleskop Spitzer.
Maglica Carina nalazi se 7.500 svjetlosnih godina daleko od nas u zviježđu Carina (Pramac) po kome je i dobila naziv. Carina je dom ogromnim oblacima tamne i sjajne međuzvjezdane materije. Kule hladnog vodika prožete prašinom nalaze se u neposrednoj okolici nekoliko velikih zvjezdanih skupova. U Carini se rađa žestoko, živi brzo i umire u velikom prasku. Nekoliko desetaka kiklopskih zvijezda, na desetke i desetke puta masivnijih od našeg Sunca, provode život čiji se vijek mjeri tek milijunima, a ne milijardama godina.
Maglica Trifid (NGC 6514, M20) s dvogledom se vrlo lako uočava, a kroz amaterski teleskop moguće je vidjeti i zašto je dobila svoje ime - maglica je tamnim linijama podijeljena u tri režnja. M20 veličinom odgovara površini nešto manjoj od punog Mjeseca. Iako udaljenost do nje nije točno utvrđena, procjenjuje se da je od nas udaljena 2700 do 5200 svjetlosnih godina.
Zeta Ophiuchi, s masom 20 puta većom od mase našeg Sunca, je jednom kružila oko još veće zvijezde, no kada je ta zvijezda eksplodirala u supernovu, Zeta je ispaljena kao metak i sada brzinom od 24 kilometara u sekundi putuje kroz svemirsku prašinu.
Poznata i kao 'Planina stvaranja', regija W5 udaljena od nas 7000 svjetlosnih godina je rodilište novih zvijezda.
Messier 66 (M66 ili NGC 3627) je spiralna galaksija koju je otkrio Charles Messier 1. ožujka 1780. godine. Nalazi se na udaljenosti od 24 milijuna svjetlosnih godina, a bogata je plinom i prašinom. Na fotografijama su jasno vidljivi otvoreni skupovi i maglice u kojima se formiraju zvijezde. Spiralni krakovi su deformirani, vjerojatno zbog interakcije s drugim galaksijama skupa.
Messier 100 (M100 ili NGC 4321) je spiralna galaksija u zviježđu Berenikina kosa. Udaljenost M100 je oko 52.5 milijuna svjetlosnih godina, a sastoji se od dva izražena spiralna kraka koji su ispunjeni plavim zvijezdama, maglica i otvorenim skupovima. Osim ta dva gotovo simetrična spiralna kraka, galaktika posjeduje nekolicinu manje izraženih krakova.
'Tvornica zvijezda' Orionov mač udaljena 1.450 svjetlosnih godina od Zemlje. M42, M43 te NGC1977 su najistaknutiji objekti u Orionovom maču. M42 i M43 čine najsvijetliju difuznu maglinu na nebu, vidljivu golim okom. Taj uzburkani oblak prašine i plina sjaji vlastitim svjetlom, atoma pobuđenih radijacijom mladih, vrućih zvijezda koje se nalaze u njemu.
Veliki Magellanov oblak udaljen oko 163.000 svjetlosnih godina od Zemlje. Galaksija Veliki Magellanov oblak koji se nalazi u našem najbližem susjedstvu ujedno je i jedna od najvećih satelitskih galaksija naše Mliječne staze. Jezgra je uvijek žute ili crvenkaste boje jer se u njoj nalaze starije zvijezde, a u plavičastom dijelu se nalaze mlade zvijezde. Najpoznatije skupina zvijezda u Velikom Magellanovom oblaku, Tarantula Nebula, na slici se vidi vrlo jasno. Radi se o najsvijetlijem dijelu galaksije malo lijevo od njezina središta.
Orion ili Lovac (lat. Orion) je uz Velikog medvjeda jedno od najpoznatijih i najprepoznatljivijih zviježđa. Pozicionirano u visini nebeskog ekvatora, što ga čini vidljim u cijelom svijetu, između Bika, Eridana, Velikog psa, Malog psa i Zeca.
Messier 101 (M101 ili NGC 5457) poznata pod nazivom Vatreno kolo je spiralna galaksija u zviježđu Veliki medvjed. Spiralni krakovi M101 su veoma izraženi. Ispunjeni su otvorenim skupovima punih zvijezda plave boje. Galaksija M101 udaljena 21 milijun svjetlosnih godina od Zemlje.
Izvor: Čuda Prirode
