Još se vesela pučina po društvenim mrežama talasa, od najave „antiparazitskog programa“ u redovima SNSD-a koji je twitnula nasljednica, vlasnika te partije, što je on sam najavom revizije članstva i potvrdio.
S druge strane u opoziciji, u čijim redovima se godinama paraziti legu, prije nego što se kao odrasle jedinke presele u sigurnije režimske redove – stanje redovno. Čišćenje dobro inficiranog organizma nikome i ne pada na pamet. Naprotiv, u toku je uvoz novog legla na vrijeme odbjeglog iz vladajućih redova. Simptoma da infekcija ulazi u poodmklu fazu je na pretek, a velika koncentracija parazita primijećena je u reonu Gradskog odbora SDS Banjaluka.
Glasanje poslanika PDP-a za Nedjeljka Ćorića, novog SNSD ministra u Vladi RS, dok vrh te partije ćuti, i pravi se „opozicija“, je jedan od takvih simptoma poodmakle faze zaraze u ovoj partiji.
O nastavku podrške SNSD-ovom kandidatu u Srebrenici, u ime „srpskog jedinstva“, kao i koaliranje, u Mostaru, Brčkom, i drugim opštinama pod istom firmom, dok istovrmeno, i s pravom optužuju vladajuće da dijele i pljačkaju narod, poprima oblike političke šizofrenije sa lako predvidivim ishodom.
Dakle, režim će pasti, 2022. godina je godina promjena i kraja vladavine Milorada Dodika - tvrde u redovima opozicije. Nadaju se, a ta nada je jednaka očekivanju poznate stipse – da dobije na loto-u, iako nije uplatio tiket.
Čime će opozicija pobijediti režim. Ignorisanjem činjenice da je rezultat na lokalnim izborima sa izuzetkom pobjede dva kandidata za gradonačelnika i par načelnika opština, bio katastrofalan. Do te mjere katastrofalan da u nekom opštinama vodeće opozicione stranke nisu više ni parlamentarne.
Zatvaranjem očiju pred činjenicom da se nastavlja osipanje poslaničkih redova u Narodnoj skupštini RS? Ili da se potpredsjednica skupštine u dresu SDS-a zagrijeva za ulazak u igru suprničkog tima. Ako je suparnički!?
Istovremeno se ignoriše činjenica da pobjede Draška Stanivukovića i Ljubiše Petrovića, nisu pobjede SDS-a i PDP-a, jer ih glasači nisu ni prepoznali kao predstavnike ovih partija. Da jesu onda bi glasali i za njihove odborničke liste...
Ili se možda svjesni toga opozicioni šefovi, sada plaše i velike popularnosti Nebojše Vukanovića, koga javnost, bez sumnje prepoznaje kao nepokolebljivog opozicionara!? Nema drugog objašnjenja za sve pokušaje ignorisanja i Vukanovića i njegovih aktivnosti, koje su sušta suprotnost onome što SDS-PDP opozicionari (ne)rade.
Istina je i da je aktuelna vlast u defanzivi, u kakvoj nikada do sada nije bila. U proteklih par mjeseci, Milorad Dodik je prvi put, od preuzimanj vlasti 2006. godine u poziciji da se brani.
Međutim, pripisati zasluge za njegovu političku slabost opoziciji bilo bi neozbiljno.
Istina je da su pozicije vlasti poljuljali: Ekonomska kriza, Međunarodni faktor, raskol sa Vučićem, izdaja koalicionih partnera...
Aktuelna vlast se toliko uplela u vlastite spletke, kriminal i korupciju, nepotizam, pljačku, da je po svakoj logici odavno morala biti prošlost. Ipak, izgleda da je nije imao ko naslijediti.
Gorka je istina da će tako ostati i poslije izbora 2022. Ako „antiparazitski program“, hitno ne bude primijenjen i u redovima vodećih opozicionih stranaka. Činjenica je da bi nakon toga redovi opozcije mogli biti i desetkovani, ali ono što bi ostalo, bi se moglo suprotstaviti onom što nakon čistke ostane u redovima vladajućih.
