Vijest da je australijska Katolička crkva platila 213 miliona dolara žrtvama seksualnog zlostavljanja u periodu od 1980. do 2015. godine u javnosti je prošla nezapaženo. Okretanje glave od pedofilije u redovima Katoličke crkve nekako je postalo uobičajeno... na žalost i na sramotu čovječanstva!
Autor: Impuls
Ovaj iznos Katolička crkva isplatila je za 3.066 od 4.445 slučajeva seksualnog zlostavljanja djece u periodu od 1980. do 2015. godine. Novac uključuje odštetu, tretman određene vrste, pravne i druge troškove, rekla je Gejl Farnes, advokat pri Kraljevskoj komisiji za institucionalni odgovor na seksualno zlostavljanje djece. Prema njenim riječima, ukupan broj slučajeva seksualnog zlostavljanja djece, čiji su vinovnici sveštenici Katoličke crkve je vjerovatno značajno veći jer se mnoge žrtve boje da prijave zlostavljanje vlastima kao i instituciji u kojoj se krivično djelo dogodilo. Ona je rekla da su neke žrtve zlostavljanje prijavile tek nakon 33 godine. Komisija je utvrdila da je sedam posto australijskih sveštenika učestvovalo u seksualnom zlostavljanju djece u periodu od 1950. do 2010. godine.
Očito je da se ne radi o pojedinačnim slučajevima, već o sistemskom problemu sa definisanim i dobro uigranim pravilima postupanja unutar Katoličke crkve.
Deliver Us from Evil (Izbavi nas od zla) američki dokumentarni film iz 2006. godine u režiji Amy J. Berg istinita je priča o katoličkom svešteniku Oliveru O’Gradyju koji je priznao da je uznemiravao i silovao približno 25 djece u sjevernoj Kaliforniji između kasnih 1970-ih i ranih 1990-ih.
Nakon što je osuđen za uznemiravanje djece i odslužio sedam godina u zatvoru O'Grady je protjeran u rodnu Irsku gdje ga je Berg intervjuisala 2005. godine. Film prikazuje O’Gradyjeve svešteničke godine i procesne dokumente, snimljene depozicije, intervjue s aktivistima, teolozima, psiholozima i pravnicima koji sugerišu da Crkveni službenici nisu samo znali za O'Gradyjeve zločine, već su i aktivno poduzimali korake da ih prikriju.
Jedna, pomalo zastrašujuća zanimljivost vezana je za ovaj dokumentarni film. Nakon što je dokumentarac prikazan na holandskoj nacionalnoj televiziji u aprilu 2010. članovi župe u Schiedamu prepoznali su O'Gradyja kao aktivnog volontera u toj župi sve do januara 2010. godine. Njegova je pozadina bila nepoznata župljanima, osim one da je bio aktivan u Holandiji kao organizator dječjih zabava!
Oliver O’Grady
Američki sveštenik Lawrence Murphy je od 1950. godine do srednine 70-ih radio u St. John školi za gluhu djecu u saveznoj državi Milwaukee. Da, silovao je i napastvovao gluhu djecu, tačnije njih 200. Birao hi je po tome koliko njihovi roditelji dobro, odnosno loše, poznaju jezik gluhih, računajući na to da će djeci tako sporazumijevanje sa roditeljima ići teže. Protiv njega su se pobunili sami polaznici škole još 1974. godine a njihova pobuna trajala je skoro 40 godina.
Iz škole za gluhu djecu je maknut u drugu zajednicu 1974. godine, a nikada nije odgovarao za svoja djela. Crkveno suđenje je pokrenuto nakon što je Vatikan dobio pismo njegovog biskupa 1996. godine.
Prema dokumentaciji uključenoj u sudsku tužbu biskupi su 1996. godine o pedofilskom iživljavanju sveštenika Lawrence Murphya nad gluhom djecom uputili pritužbu direktno u ured, u to vrijeme, kardinala Josepha Ratzingera, kasnije pape Benedikta XVI. Odgovora na tu pritužbu nije bilo. U tadašnjem saopštenju Vatikana kaže se samo da je Vatikan informisan o tom slučaju decenijama nakon što su se zlostavljanja dešavala i dvije godine nakon smrti sveštenika Murphya.
Lawrence Murphy umro je 1998. godine, nekažnjen!
Sveštenik Lawrence Murphy
O ovom slučaju snimljen je dokumentarni film "Mea Maxima Culpa: Silence In the House Of God" Aleksa Gibnia. Osim ovog skandala, film prikazuje i slične slučajeve u Irskoj i Italiji, sa posebnim osvrtom na aktivnosti zloglasnog Marsijala Delogadoa, istaknutog meksičkog sveštenika i seksualnog manijaka, koji je bio u milosti pape Jovana Pavla II.
Godine 2001. skupina istraživačkih novinara dnevnika Boston Globe počela je na sugestiju glavnog urednika istraživati nekoliko nepovezanih slučajeva seksualnog zlostavljanja u bostonskoj crkvi. Istražujući slučaj, novinari Globea su postupno otkrili zastrašujuće razmjere afere.
Nije riječ bila samo o tome da je nekoliko desetina sveštenika u Massachusettsu seksualno eksploatiralo djecu, nego i o tome da je Crkva znala i sistematski zataškavala skandale, žrtvama anonimno plaćala odštetu, a počinitelje sveštenike premještala na druge lokacije. Istraživački rad tima Spotlight doveo je do ostavke bostonskog kardinala Bernarda Lawa, krenula je čistka protiv politike zataškavanja u samoj Crkvi, a novinari tima Spotlight za svoj su rad 2003. dobili Pulitzera.
Istorija tog slučaja tema je filma "Spotlight" režisera Toma McCarthyja.
Kardinala Bernard Law
Bostonsku nadbiskupiju tužilo je više od 400 ljudi, koji tvrde da su žrtve zlostavljanja. Bernard Law je poslije podnošenja ostavke na mjesto kardinala u Bostonu, nakon što je sud uvtrdio da je bostonska dijeceza decenijama zataškavala pedofilske skandale, premještajući osumnjičene sveštenike iz župe u župu, imenovan od strane pape Ivana Pavla II sveštenikom u jednoj rimskoj crkvi. Tri godine nakon ove afere i ostavke, Bernard Law imao je prominentno mjesto prilikom sprovoda pape Ivana Pavla II, zbog čega su u Rimu protestvovale žrtve pedofilskih skandala u koje su bili umiješani katolicki sveštenici.
Bostonski slučaj ima sve bitne elemente koji su vezani za uznemiravanje i seksualno zlostavljanje djece u katoličkoj crkvi. Profil sveštenika pedofila, žrtve, prikrivanje i premještanje sveštenika koji su zločin počinili, ćutanje zajednice, od roditelja pa do onih na svim bitnim položajima i terorizam.
Cijela afera se događa u jeku 11. septembra, kad Ameriku zanimaju preči neprijatelji od pedofila, i to u jednoj konzervativnoj, solidarnoj sredini koja unatoč veličini ima nešto malograđansko.
U današnjem svijetu nema definicije terorizma oko koje postoji međunarodnopravno relevantni konsenzus mada se često koristi ona prema kojoj je terorizam smišljena upotreba nezakonitog nasilja ili prijetnje nezakonitim nasiljem radi usađivanja straha, s namjerom prisiljavanja ili zastrašivanja vlasti ili društva kako bi se postigli ciljevi koji su politički, vjerski ili ideološki.
Terorizam danas povezujemo sa slikom nekog mjesta na kome se uobičajeno okuplja mnogo ljudi a koje je razneseno bombom. Mnogo krvi, mrtvi, ranjeni, uplašeni… i obavezan uzvik "Allahu Akbar"!
Brojni izvori navode da je između 6 i 7% sveštenika pedofila a djece, žrtava seksualnog zlostavljanja na hiljade širom svijeta. Koliki je stvarni broj žrtava nikada se neće saznati jer većina svoju tajnu odnese u grob. Zbog toga je teško utvrditi i koliko je žrtava počinilo samoubistvo ili su i sami postal nasilnici. Smatra se da je određeni broj sveštenika pedofila također bio žrtva seksualnog zlostavljanja u djetinstvu.
Seksualno zlostavljanje djece od strane sveštenika Katoličke crkve traje vijekovima i dešava se i danas. Ono je specifično i razlikuje se od ostalih slučajeva pedofilije jer je institucionalizovano i počiniocu pruža zaštitu pod okriljem moći Vatikana. I za žrtvu je specifično, jer ne samo da izaziva posljedice tipične za pedofiliju već i one koje su vezane za duboku duhovnu povezanost sa religijom pod okriljem koje su ta djeca odgajana a koju sveštenik – zlostavljač predstavlja. O razmjerima i posljedicama ove pojave i dalje znamo jako malo.
U vremenu kada Zapad na sav glas govori o islamskom ekstremizmu kao "sinonimu" za terorizam trerbali bi malo pogledati i u valstito dvorište, u oči svoje djece…
“Važno je imati na umu da se pojam “terorizam” obično koristi kao uvreda, a ne kao riječ koja tačno definira ono što se njome označuje. To je blisko istorijskom pravilu da je naš terorizam protiv njih ispravan i pravedan (ko god mi bili), dok je njihov terorizam protiv nas strašan zločin. Sve dok se ta praksa njeguje, rasprave o terorizmu ne mogu biti ozbiljne. To je samo oblik propagande i apologetike”, Noam Chomsky
Izvori: razni
Priredila Mirjana Tešanović
