Na današnji dan, 08. maja, 1980. godine, u Beogradu je sahranjen Josip Broz Tito, predsjednik Jugoslavije, vođa jugoslovenskog Narodnooslobodilačkog pokreta u Drugom svjetskom ratu, jedan od osnivača i lider Pokreta Nesvrstanih...
Umro je četiri dana ranije, 04. maja 1980. u bolnici u Ljubljani.
Evrovizija je objavila podatak da je Titova sahrana bila drugi najgledaniji događaj u 20. vijeku, odmah poslije slijetanja Misije “Apolo 11” na Mjesec, jula 1969. godine.
Bila je to najveća državnička sahrana u istoriji.
Rijeke ljudi su se toga dana slijevale ka Beogradu i „Kući cvijeća“ na Dedinju uređenoj za njegov grob.
Sahrani Josipa Broza Tita prisustvovalo je više od 200 državnika i istaknutih ličnosti iz cijelog svijeta, među kojima su bili Indira Gandi, Margaret Tačer, Leonid Brežnjev, te četiri kralja, šest prinčeva, 31 predsjednik, 22 premijera i 47 ministara spoljnih poslova.
Na sahrani su se susreli lideri tada dvije podijeljene Njemačke Vili Brant i Erih Honeker i zajedno odali posljednju poštu predsjedniku Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije.
Američki predsjednik Džimi Karter nije došao, kako bi izbjegao susret sa sovjetskim vođom, ali je na sahranu poslao svoju majku.
Sahranu Josipa Broza Tita direktno je prenosila Jugoslovenska radio televizija i televizije u još 16 zemalja svijeta, a snimci ili dijelovi snimka su emitovani doslovno na čitavoj planeti.
Prevoz Titovih posmrtnih ostataka čuvenim Plavim vozom, iz klinike u Ljubljani, gdje je umro, do Beograda, tri dana mimohoda u centralnoj sali Skupštine Jugoslavije, a potom veličanstvena sahrana – sve je to unaprijed isplanirano, perfektno izvedeno, snimano i emitovano iz minuta u minut.
Titov grob je do sada, kako se procjenjuje, posjetilo skoro 20 miliona ljudi.
U istoriju je ušla i rečenica „Umro je drug Tito“, koju je tog 04. maja u 18 sati i 50 minuta izgovorio spiker Jugoslovneske radio televizije Miodrag Zdravković.
Vijest je obišla planetu, a cijela Jugoslavija je plakala.
Na stadionu “Poljud” u Splitu, u času kada je saopštena “najtužnija vijest za sve narode i narodnosti” igrala se utakmica Hajduk – Crvena Zvezda.
Utakmica je prekinuta. Igrači, sudije, delegati i 50.000 gledalaca – svi su plakali, a onda se stadionom prolomila pjesma “Druže Tito, mi ti se kunemo, da sa tvoga puta ne skrenemo”.
Bila je to najava početka kraja Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije, koja će se desetak godina kasnije raspasti u krvi i ratovima. Titova smrt je, na simboličan način, označila i kraj jedne epohe.
