Od marta do početka jula direktor UKC Tuzla Vahid Jusufović sklopio 48 poslova sa firmama koje je sam birao. U vrijeme najtežeg udara korona virusa građane su frižideri, viljuškari, ograde, zamrzivači, laminat, dimnjačari, krpljenje rupa i neplanirani pregledi vozila koštali 200.000 KM.
Piše: Žana Gauk
Pandemija korona virusa Univerzitetskom kliničkom centru Tuzla poslužila je za direktne kupovine frižidera, zamrzivača, viljuškara, pletiva i stubova za ograde… Posla je bilo i za dimnjačare, a “ukazale” su se i rupe na asfaltu pa je sanacija bila hitna. Zanimljive nabavke stale su 48 direktno sklopljenih ugovora vrijednih ukupno 200.000 KM.
Ova cifra svakako nije konačna, jer je direktor Vahid Jusufović, inače kandidat Socijaldemokrata BiH i Demokratske fronte za gradonačelnika Tuzle, mimo bilo kakvog prethodno donesenog plana trošenja javnog novca, odlučio da za nabavku higijenskih i potrepština za dezinfekciju dodijeli gradačačkom “Poljovetu”.
Netransparentnim pregovaranjem bez objave obavještenja u javnosti došlo se do iznosa od 38.795 KM. Iako je u igri bio i sarajevski “Defter”, na “pregovore” se odazvao samo jedan ponuđač. Jusufović je u dokumentu naveo da je sa “Poljovetom” razgovarao u više faza i da je sve to u skladu sa Zakonom o javnim nabavkama.
Kandidat za “vrijeme je za bolji život Tuzlaka” i direktor Jusufović nije na vrijeme planirao, ali je ipak javnim novcem “Kuni” plaćao jednokratne maske – 5.013 KM, “Medical Visionu” set za hemodinamsko praćenje pacijenta – 6.913, firmi “Biomedica” kitove za serološko ispitivanje 1.565, “Broma Belu” servis “Sysmex XN 1000” -2.000, “Reciklonu” zbrinjavanje infektivnog otpada 5.500, firmi “Helia” nastavke za pipete 2.500 KM.
U direktne sporazume menadžmenta UKC Tuzla od 1. marta do 30. juna stale su i restoranske usluge za koje je “Uni Bristolu” dato 5.000 KM. Firmi “Delibašić poliuretani” dušeci sa nepromočivim navlakama plaćeni su 2.160 KM, dok je laminat od tuzlanskog “Misapa” nabavljen za 2.500 KM.
U UKC Tuzla nije bilo ni frižidera za reagense pa je “Linei” direktno poručeno za ga dostavi po cijeni od 3.040 KM. Senzori za protok zraka “Medicalu” Jasmina Đonka, prijatelja bivšeg ministra zdravlja RS Ranka Škrbića, plaćeni su 4.500 KM, a EKG aparat 2.500 KM. Dimnjačar je sve počistio za 4.600 KM, u “Autocentru BH” obavljen je tehnički pregled vozila – 2.500 KM, časopis za pedijatre “Hafo Graf” štampao je za 2.100 KM, a “Turković doo” imao je neophodan viljuškar po cijeni od 7.018 KM (što je gornja vrijednosna granica za sklapanje direktnog sporazuma).
Da sve pred predstojeće izbore u UKC Tuzla bude lijepo za oko, Jusufović je sa “Cestotehnikom” 29. maja dogovorio da se asfalt sanira. Usluga za uslugu, jer prethodno se, krajem aprila, ova firma pohvalila kako je medicinsku opremu vrijednu oko 26.000 KM donirala upravo UKC Tuzla. Građane je ovaj estetski poduhvat direktora, u vrijeme pandemije, strogog kućnog karantina i opšte kuknjave o nedisciplini neodgovornih pojedinaca, koštao 7.000 KM.
Još jedan frižider 17. maja isporučila je tuzlanska “Iskra” po cijeni od 1.700 KM.
Od 48 direktno sklopljenih ugovora tek 10 kupovina mogu se podvesti pod nabavke u vezi sa korona virusom. Njihova ukupna vrijednost iznosila je 40.000 KM. Jusufović je sam, kao da troši vlastiti novac, birao firme s kojima će poslovati i nabavke “razbijao” na manje vrijednosti kako i ugovore direktno dodjeljivao.
Od firme “Annoa” dva puta u toku marta nabavljao je zaštitne kombinezone (2.000 i 1.400 KM), toliko puta i maske od firmi “Kuna” – 5.013 i “Prevent CEE” – 4.680 KM.
Jusufović je u vrijeme pandemije odbio da učestvuje u kriminalnoj nabavci respiratora posredstvom poljoprivrednog gazdinstva “Srebrne maline”. Tada je poručio da nije spreman da potpisuje opremu bez sistema javnih nabavki koje idu normalnim redoslijedom.
Očigledno, on je specijalista za “sitne” ugovore. Nakon niza direktno dogovorenih poslova, 3. jula rekao je:
“Korona je ušla u zdravstveni sektor, mi se borimo da nas ne razori iznutra”.
Ko je istinski razarač?
